WIE ’N STEM ET LÂIT ’M ORE

We zatte òp de zàng van mâister Beumer.

’t Ôgste koor, de pêipe van ’t örgel

in je rêg. Koal jòngetjes. Mit Kàrs

’n zôetje grôte manne àchter ûis.

Wie ’n stem ad, liet ’m ore.

Smiddes veròm nâir skôl – de liedjes lâire,

en van de zéjmer in ’n vràchtautô

mit ’t âile koor nâir Limburg véjr ’n wéjk.

Wie ’n stem ad, liet ’m ore.

Je êbbe ôk nàg oare kore, oare

soorte van meziek. ’t VOOG zingt hardcore

opera, de Fools verwoestte zoale

en ik zing erreg graag de téjgestem.

Dut dörrep léjft meziek, ’n twintigdûizend-

stemmig koor, en iederien ze âige

pàrtituur. En iederien ze âige

oor véjr wet je mooi of löllek vêinde.

Wie ’n stem et, moet ’m ore lâite.